வியாழன், 26 மார்ச், 2009

முடியடி!

வெண்பாக்களைப் பலவாராக வகைபிரித்து எழுதித் தங்கள் ஆற்றலை வெளிப்படுத்துபவர்கள் உண்டு. வெண்பாவிற்குள் புதிய புதிய நுணுக்கங்களைக் கையாள போந்தாரும் உண்டு. அந்த வகையில் இப்பாடத்தில் முடியடி பற்றிப் பார்ப்போம்.

அதென்ன முடியடி?

தலையில் சூடும் மகுடத்தை முடி என்கிறோம் அல்லவா. அதுபோல பாதத்தை அடி என்கிறோம் அல்லவா. மேலாக அமைந்திருப்பது முடி. இறுதியாக அமைந்திருப்பது அடி அதாவது பாதம்.

இங்கே, வெண்பாவின் தலைச்சொல்லாகிய முடியும் ஈற்றுச் சீராகிய அடியும் ஒன்றி நிற்பது முடியடி எனப்படும்.


அதாவது வெண்பாவின் துவக்கச் சொல்லைகிய முதற்சொல்லையே இறுதிச் சொல்லாகவும் (ஈற்றுச் சீராக)கொண்டு முடிப்பதற்குப் பெயர் முடிஅடி என்பர்.

காட்டு:-

பிடியாய் முனையைப் பிடிப்பரோ? வாளின்
பிடியாந் தமிழைப் பிடி!
அகரம்.அமுதா

இக்குறள்வெண்பாவை உற்று நோக்குக. குறளின் துவக்க அசையாகிய "பிடி" எனும் அசையே ஈற்றடியன் ஈற்றுச்சீராகப் பெற்றமையால் இக்குறள் "முடிஅடி" வகையாகும்.

மலரென்னும் மேனி வயலைநான் மேய
மலர்ந்திட்டாள் வாடா மலர்!


முடியும்; முயன்றால் முடியும்; முயன்றே
முடியோ டடியை முடி!


இக்கிழமைக்கான ஈற்றடி:- கூட்டணி யாருடனோ கூறு!


அகரம் அமுதா

புதன், 4 மார்ச், 2009

38 விளாங்காய்!

பொதுவாக வெண்பா எழுதும் நம்மில்பலர் தம்மையறியாமலேயே விளாங்காய்ச்சீரை அமைத்து எழுதிவிடுகிறார்கள். புதிதாக வெண்பா எழுதுபவர்களுக்கு இவ்விளாங்காய்ச்சீர் மிக அதிகமாக அமைந்துவிடுகிறது.

அதென்ன விளாங்காய்? அசைபிரித்துச் சொல்கையில் விளங்காய்ச்சீர் என்றல்லவா எழுதுகிறோம். அப்படியே அல்லவா படித்தும் இருக்கிறோம் என்கிறீர்களா? உண்மைதான். அதென்ன விளாங்காய்ச்சீர்? பார்த்துவிடுவோமா?

ஈரசைச்சீர்கள்:-

நேர்நேர் -தேமா
நிரைநேர் -புளிமா
நிரைநிரை -கருவிளம்
நேர்நிரை -கூவிளம்

மூவசைச்சீர்கள்:-

நேர்நேர்நேர் -தேமாங்காய்
நிரைநேர்நேர் -புளிமாங்காய்
நிரைநிரைநேர் -கருவிளங்காய்
நேர்நிரைநேர் -கூவிளங்காய்


வெண்பாவைப் பொருத்தவரை இவ்வெட்டுச் சீர்களே இயன்றுவரும் என்பது யாவரும் அறிந்ததே.

பூவரசு -இச்சொல்லைப் பிரித்துப்பார்ப்போம்.

பூ/ அர/ சு -நேர் நிரை நேர் -கூவிளங்காய் (பூ -நெடில், அர -குறிலிணை, சு -குறில்) ஆக இணைந்து கூவிளங்காயாயிற்று.

சொன்னதாரோ -இச்சொல்லை அசைபிரிக்கும் போதும் நாம் "சொன்/ னதா/ ரோ" -நேர் நிரை நேர் -கூவிளங்காய் என்றே அசைபிரிக்கிறோம். (சொன் -குறிலொற்று, னதா -குறிநெடில், ரோ -நெடில்) ஆக கூவிளங்காய் என்றாயிற்று.

முன்னோர் வழங்கும் முறைப்படியும் அசைபிரிக்கும் வாய்பாட்டுப் படியும் "சொன்னதாரோ"
எனுஞ்சொல்லைக் கூவிளமாகக் கொள்வதே சரி.

ஆயினும் வெண்பாவிற்குள், "சொன்னதாரோ" என்பனபோன்ற சொற்கள் (நடுவசை குறிநெடிலாக அமைவது) பெரும்பகுதி வராது தவிற்பதே நன்று.

காய்ச்சீராக அமைந்த ஒருசொல்லின் நடு அசை "குறிநெடிலாக" அமைவதை விளாங்காய் என்கிறோம்.

காட்டுகள் சில:-

சன்/னலோ/ரம் -கூவிளாங்காய்
மங்/கலா/ன -கூவிளாங்காய்
வெத்/துவே/ட்டாய் -கூவிளாங்காய்


சரி. விளாங்காயாக அமைந்தசீர் ஏன் வெண்பாவில் வரக்கூடாது? இப்படியொரு கேள்வியெழுவதும் இயல்பே. காரணம் என்னவென்றால் வெண்பாவில் காய்ச்சீர் இயல்பாக, அதாவது நடுஅசை "குறிலிணை"யாக அமைகிறபோது எழும் ஓசையும் அதே நடுஅசை "குறிநெடி"லாக அமையும்போது எழும் ஓசையும் மாறுபட்டவை. அசைப்படி பார்த்தால் இரண்டும் கருவிளங்காய் அல்லது கூவிளங்காய்ச்சீர்களே. ஆயினும் ஓசைஅடிப்படையில் விளாங்காயாக அமையும் சீர் வெண்பாவின் ஒசையை மணித்துளிநேரம் (நிமிடநேரம்) நீட்டித்து வெண்பாவிற் குறிய இயல்போசையைக் கெடுத்துவிடுவதாக நம் முன்னோர்கள் கருதுகிறார்கள்.

யானறிந்த எந்த மரபிலக்கியங்களிலும் விளாங்காய்ச்சீர் அமைத்து எழுந்த வெண்பாக்களை நான் இதுவரைக் கண்டதில்லை.

கீழ்வரும் தஞ்சை இனியனின் வெண்பாவை வாய்விட்டு ஓசையோடு படித்துப் பாருங்கள்.

பங்கலா கார்கனவில் பட்டினிகள் போக்கிடலாம்
மங்கலான ஆடைபோதும் வாழ்ந்திடலாம் -அங்கங்கே
சிங்கிய டிக்கின்ற செந்தமிழா! பஸ்பிடித்து
சிங்கார சென்னைவந்து சேர்!
-தஞ்சை இனியன்

இரண்டாமடியின் முதற்சீரும், இரண்டாம் சீரும் ஓசை அடிப்படையில் நீள்வதைத்தங்களால் உணர முடிகிறதா?

மங்/கலா/ன ஆ/டைபோ/தும் - இவ்விரு சொற்களும் காய்ச்சீருக்குறிய ஓசையைச் சற்றே கூட்டிக்காட்டுகிறதல்லவா?

ஆகவே இவ்விரு சொற்களும் அவ்வெண்பாவிற்குறிய இயல்போசையைக் கெடுத்துவிடுகின்றன. ஆகவே நடுஅசை குறிநெடிலாக அமைப்பதைத் தவிர்க்கவும்.

சிலவேளைகளில் விளாங்காய்ச்சீராக அமைவதைத் தவிர்க்கமுடியாததாகிவிடுமானால் முடிந்த வரை வகையுளிசெய்தாவது (விளாங்காயாக வருஞ்சொல்லின் மூன்றாவது அசையைப் பிரித்து அடுத்த சொல்லொடு இணைத்துவிடுவது) வெண்பா ஆக்குவதே சிறந்த வழியாம்.

கீழுள்ள எனது வெண்பாவைப் பாருங்கள்:-

வேலைக்குப் போகாமல் வெத்துவேட்டாய்ச் சுற்றிவந்து
தாலிக் கொடியையா 'தா'ங்கற? -மாலையானால்
வீட்டுப் பொருளையெல்லாம் விற்றுக் குடித்துவிட்டு
சீட்டாடப் போறியா? சீ!
-அகரம் அமுதா

முதலடியின் மூன்றாம் சீர் "வெத்துவேட்டாய்" கூவிளாய்காய்ச் சீராக வந்துள்ளது.

எனது மற்றொரு வேண்பாவில்...

கற்றும் தெளியாமல் கற்றோர்பின் போகாமல்
நற்றமிழ்ப் பாப்புனையும் நாட்டமுற்றேன் -சற்றே
கருத்தவுடல்; நேர்வழியில் சிந்தனைகள்; காளைப்
பருவமியற் பேர்சுதாகர் பார்!


நான்காம் அடியின் இரண்டாம் சீரைக் கவனியுங்கள். "பேர்சுதாகர்" என வந்து ஓசை நீள்கிறது. ஆகையால் இவ்விளாங்காயைத் தவிர்ப்பதற்காக ஈற்றடியை இப்படி மாற்றினேன்,

"பருவமியற் பேர்சுதா கர்!"

குறிப்பு:- வெண்பாவின் இடையில் விளாங்காய்ச்சீர் அமைவது குற்றமோ தவறோ அல்ல. தவிர்க்கப் படவேண்டிய ஒன்று.

இக்கிழமைக்கான ஈற்றடி:- "ஊருக்(கு) உழைத்தல் உயர்வு!"


அகரம் அமுதா